Ciut,ciut lirycznie i weekendowo

cuda natury

świątynia dumania

  Odgrzebałem gdzieś tam w dawnych szpargałach kilka drobnych prób lirycznych. Myślę, że warto je wydobyć z niebytu. Przed nami lipcowy weekend, byłoby niemądrze zaprzątać głowy moich Czytelników poważnymi refleksjami, których mamy i tak w nadmiarze na co dzień.

A więc poczytajmy coś lżejszego:

*

Wciąż rozmyślam

uparcie i skrycie,

patrzę w okno

i smutek mam w oku…

Przecież mnie kochasz nad życie?

Tak mówiłaś… tamtego roku…

*

Kocham, prawda,

czuję w sercu ogień,

lecz niepokój wkradł się od niedawna,

bo nie mogę cię oglądać co dzień,

bo oddalasz się jak mglista gwiazda.

Tylko jedno mnie z lekka pociesza,

że posyłasz mi SMS-a

*

Mrugasz do mnie figlarnie rzęsami,

widzę świat do góry nogami,

zanim ostatecznie oszaleję,

czy potrafisz dać mi nadzieję?

*

Królowo moja

w tęczowej koronie

pragnę ofiarować Ci państwo

jedyne, które mam na własność,

siebie

Bądź jego wszechwładną władczynią,

a ono pod Twoją egidą

uczyni Cię boginią.

Bądź balsamem na rany,

źródłem w natchnieniu,

wytchnieniem w skwarze dnia,

ucieczką w czeluściach nocy.

A ja  -  Twoje królestwo

stanę się blaskiem Twej aureoli

i w maleńkim tabernakulum serca

zamieszkasz uwielbiona,

a żaden naród

nigdy

nie czcił tak

swojej królowej.

*

Jedno wiem

i innych objawień

nie potrzeba

oczom i uszom

uczyniwszy na wieki wybór,

w każdej chwili wybierać muszę…

 Dziś dokonałem  wyboru, nie ma w tym rewelacji, ale poczytać i roztkliwić się można. Miłego weekendu !

Fot. Ani Błaszczyk do albumu "Głuszyca  -  moja Itaka"