Cieszmy się latem

Zanim jednak przeniesiemy się na  wałbrzyskie Podzamcze dziś przy sobocie, dla wytchnienia odrobina liryki. Czeka nas kolejny dzień upalnego lata. Jeśli w takich dniach znajdują się internauci, którzy mimo gorąca i duchoty są w stanie zajrzeć na stronę mojego blogu, to chylę przed nimi czoła z najwyższym poważaniem i wdzięcznością.

Nie nadwyrężam więc cierpliwości, zachęcam do maleńkiej refleksji:

„Zapomnisz o tej chwili, gdy do domu wrócisz

i przymkniesz okiennice w sosnowym pokoju,

zmęczony, jakbyś orał, na łóżko się rzucisz

i będziesz w cieniu drzemał po blasku i znoju.

Przez serce w okiennicy wpadnie promyk wąski,

na ciemnej fotografii rozszczepi się w tęczę,

spostrzeżesz przytrzaśnięte przez okno gałązki

włochaty bąk natrętnie do snu ci zabrzęczy.

I poddasz się ciężkiemu uśpieniu w niewolę

pod tumanem dzieciństwa, co w oczy napłynie,

a tam łubinem wonnym szaleć będzie pole

i niebo obłokami pluskać się w głębinie.”

To tyle od Juliana Tuwima z wiersza „Zmęczenie” w tomiku „Rzecz czarnoleska”.

A od siebie do tego jeszcze dodam:

Ciesz się reminiscencją z dawnych lat młodości

i wiedz, że czas ucieka, lecz w sercu zostaje,

to co było spełnieniem prawdziwej miłości,

to zawsze będzie pachnieć lipcem, czerwcem, majem .

Złocistego, pełnego świeżych, letnich zapachów, lipcowego weekendu. Cieszmy się z lata. Do poniedziałku.

Fot. z domowego albumu.