Niedziela będzie z nami

 Jestem pod wrażeniem wczorajszego otwarcia Krajowego Konkursu Piosenki w Opolu. Teraz już, kiedy podobnie jak prowadzący konkurs Wojciech Mann, ma się te dwadzieścia lat do sześcianu, znacznie rzadziej zdarza się tak zachwycić i wzruszyć. Co było powodem tego uniesienia. Niewątpliwie to, że program pierwszej części wieczoru - "Szalone lata 60-te"- wypełniły piosenki z lat sześćdziesiątych, a więc z lat mojej młodości, a także młodości Kasi Sobczyk, Karin Stanek, Heleny Majdaniec, Ady Rusowicz, Miry Kubasińskiej, Wojciecha Kordy, Czesława Niemena. Odżyły więc wspomnienia z dawnych lat i stare już, ale wciąż żywe olśnienia. To dziwne, że w tych ponurych czasach PRL-u mogło pojawić się na naszej scenie muzycznej i piosenkarskiej tyle nieprzemijających, niegasnących przebojów. Zwrócił na to uwagę Wojciech Mann, obserwując wspaniale bawiącą się i rozśpiewaną widownię, a przecież nie był to klub seniorów. Wiadomo, Czesław Niemen był i jest bezkonkurencyjny, a „Dziwny jest ten świat”, to szlagier wszech czasów. Ale i wiele innych piosenek z tych lat – „Trzynastego”, „Jutro możemy być szczęśliwi”, „Nie bądź taki szybki Bill”, „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”, „Gdybyś kochał, hej”, to piosenki, które wciąż jeszcze żyją i potrafią bawić dzisiejszą młodzież.

Wszystkie ówczesne przeboje były prezentowane w nowej, współczesnej aranżacji i osobistej interpretacji młodych wykonawców, co dodało im świeżości. Dla mnie osobiście gwiazdą wieczoru była Ewa Farna, a jej wykonanie piosenki „Dwudziestolatki” z repertuaru "Czerwono-Czarnych", to prawdziwa sztuka dla sztuki. Piosenkarka ma dopiero 18 lat, ale jej walory głosowe, swoboda i perfekcja w poruszaniu się na scenie, urok osobisty, zwiastują pojawienie się nowej gwiazdy. Opole ma szczęście do wyławiania talentów, które potem stają się naszymi idolami przez lata, jak chociażby Maryla Rodowicz. Duże wrażenie zrobił na mnie zespół „Mezo”, a także Kamil Bednarek i jego drużyna, zwycięzcy telewizyjnej „Bitwy na głosy”.

Konferansjerów było dwóch, bo Wojciech Mann, jak to sam zauważył, przy okazji Dnia Dziecka zdecydował się wypromować swego syna, Marcina. Bardzo sympatyczny, inteligentny i dowcipny jak tato młodzieniec, okazał się kolejnym „wynalazkiem” wieczoru.

W ogóle prowadzenie koncertu przez obydwu Mannów było jego okrasą. Oczywiście to wszystko o czym napisałem, to tylko i wyłącznie moje subiektywne odczucia. Sam jestem ciekaw, co będzie można usłyszeć i przeczytać na temat koncertu w mediach. Pocieszam się tym, że jestem jednym z najwcześniejszych komentatorów wczorajszego wieczoru.

W drugiej części opolskiego wieczoru miał miejsce konkurs debiutów, związany z trzydziestoleciem "Listy przebojów radiowej trójki". Na ten temat wolę się nie wypowiadać. Pozostawiam to fachowcom.

Podzielam w zupełności przesłanie znanego przeboju lat sześćdziesiątych, który został znakomicie zaśpiewany ponownie w Opolu - „niedziela będzie dla nas”. Myślę głównie o podobnych weteranach jak ja, którym opolskie otwarcie tegorocznego konkursu pozwoliło powrócić wspomnieniami do lat młodości. A przecież już jutro niedziela.

Fot. Stasys Eidrigevicius .