Rowerem przez świat

Marek (z prawej) i Dominik - rowerzyści z Knurowa

„Jeszcze tam kiedyś wrócę,

którąś jesienią w listopadzie,

gdy buki liście gubią,

gdy mgła na łąkach się kładzie.

Jeszcze tam kiedyś wrócę,

choćby ostatni raz

zobaczyć taką jesień,

jakiej nie zatarł czas…”

Tak pisał w tomiku wierszy „Łowienie czasu” Marek Juszczak, który „za chlebem” powędrował z Głuszycy na Górny Śląsk, zachowując w sercu tęsknotę do swej ziemi rodzinnej. I od kilku lat dotrzymuje słowa, powraca do nas corocznie na poetyckie spotkania z młodzieżą szkolną dla której jest wzorem patrioty lokalnego.

Ale obok pisania wierszy Marek Juszczak ma jeszcze drugą pasję. Pisałem już o niej swego czasu w moim blogu relacjonując jego wyprawy rowerowe po całej Europie. A ponieważ zbliża się lato, a u Marka nic się nie zmieniło i planuje kolejną wędrówkę, warto więc powrócić do tego tematu.

Rower to jeden z najtańszych środków lokomocji. Nieco tańsze są własne nogi. Wiadomo jednak, że na nogach możemy przemierzyć dziennie znacznie mniejsze odległości. Rowerem można więcej, można śmiało wyruszyć w daleką podróż, ale do tego trzeba spełnić dwa warunki. To musi być dobry rower i doświadczony, dobrze przygotowany fizycznie, odporny na stresy rowerzysta.

Były sztygar kopalni „Szczygłowice” w Knurowie, Marek Juszczak, wraz ze swym kolegą z pracy Dominikiem, przygotowują się do wakacyjnej wyprawy po świecie przez kilka tygodni. Najpierw podejmują decyzję co do wyboru trasy, a następnie ślęcząc nad mapą i przewodnikami turystycznymi sporządzają szczegółowy harmonogram podróży. Ważnym jest by wiedzieć gdzie się jedzie, co można po drodze zobaczyć, gdzie można rozbić biwak, a gdzie trzeba będzie korzystać z pomocy dobrych ludzi. Przydatna jest znajomość języka angielskiego, ale nie jest to konieczne, bo najczęściej trzeba się dogadywać na migi z ludźmi znającymi tylko swój język.

Dla dwójki rowerzystów, którzy zaliczyli już kilka dalekich i długotrwałych letnich eskapad, m. in. na Bałkanach, na wyspie Bornholm, na Biegunie Północnym tegoroczna wyprawa może wydawać się łatwiejsza, mniej niebezpieczna, a zarazem niezwykle atrakcyjna. Będzie to ponad miesięczna wycieczka z biegiem Dunaju, drugiej co do długości, po Wołdze, rzeki europejskiej. To rzeka granic i jedności, małości i potęgi, Zachodu i Wschodu, wiosek i stolic, brzydoty i piękna. 

Nie ma drugiej takiej rzeki w Europie, jak Dunaj. Przepływa przez 10 krajów: Niemcy, Austrię, Słowację, Węgry, Chorwację, Serbię, Bułgarię, Rumunię, Mołdawię i Ukrainę, jego dorzecze sięga nawet Polski, a w jego wodach przeglądają się aż cztery stolice. Na ponad 1/3 długości swoich 2850 km jest rzeką graniczną pomiędzy państwami tak, jak przed wiekami oddzielał Imperium Rzymskie od barbarzyńców.

Dunaj dzieli i łączy, przyciąga i odpycha, jest metaforą Europy unoszącą w swej toni niemal 3000 lat historii. Tędy pływali Grecy, a Rzymianie budowali miasta. Tędy wędrowali Madziarowie, krzyżowcy i Turcy.  Dunaj był świadkiem wielkich zwycięstw i równie głośnych tragedii. To droga cesarzy i królów, szlak wędrowców i rowerzystów, robotników i artystów, którzy opiewali jego piękno.

Dunaj jest jednym z najstarszych szlaków handlowych w Europie. Dawne łodzie z drewnem, zbożem, winem i solą przemieniły się w statki wycieczkowe, na których tłoczą się turyści, by podziwiać zabytki Budapesztu i Wiednia, zamki Niemiec, winnice Austrii i dziką przyrodę.

Myślę, że już wystarczy to, co napisałem, by pokazać jakie atrakcje czekają na naszych dwóch rowerzystów, z których Marek Juszczak jest mocno związany z Głuszycą i traktuje ją jak swój drugi dom. Dlatego też będzie on promował Głuszycę, swoje miejsce urodzenia, podobnie jak Knurów, miejsce zamieszkania na specjalnych plakietkach umieszczonych na rowerze.

Jak co roku spotkamy się z Markiem i Romaną Więczaszek, autorami wierszy o Głuszycy na jesiennych spotkaniach z poezją. Marek opowie nam o swojej podróży i będzie to równie zapierająca dech opowieść, tak samo jak  relacja z jego wycieczki rowerowej na Biegun Północny, a Romana opowie nam jak było w tym roku nad Bałtykiem, gdzie corocznie udaje się na wypoczynek.

Zanim spotkamy się po wakacjach z Markiem Juszczakiem w Głuszycy napiszę wcześniej o jego wyprawie, bo Marek obiecał mi przekazać na gorąco swoje wrażenia. Mam nadzieję, że wielu z moich Czytelników zechce uczestniczyć w jesiennych spotkaniach w naszym głuszyckim Centrum Kultury, na które już dziś serdecznie zapraszam. O terminie spotkania napiszę w odpowiednim czasie.