Jarosław Mądry

sny o potędze

  Motto:

Leciał orzeł biały

miał skrzydła jak żagle

patrzę, że szybuje

jakby był w imadle.

Chciał lecieć w obłoki,

rwał się gdzieś w przestworze,

zapomniał nieboże,

że fruwać nie może.

Nie ma mowy o tym,

by uciekł gdzieś w pole,

bo nie dość, że ptakiem

jest Polski symbolem

A Polska jest przecież

na drodze wolności,

wierzą w ciebie orle

wszyscy ludzie prości.

Wiedz o tym, że w kraju,

gdzie orzeł jest godłem,

gdzie się nie odwrócisz,

każdy chce być orłem

Samozwaniec Jaruś

w Toruniu,  Warszawie

okrzyknął się orłem,

choć jest tylko pawiem.

Minęły już czasy

wszyscy wiemy o tym,

kiedy Polska  była

pawiem  w Europie.

Kult ptaków u Jarka

płynie wartką strugą,

bywa często  pawiem,

lecz częściej – papugą.

Miarkując ze wstydem

co się tu wyprawia,

wracaj do nas orle,

przegonimy pawia !

Historia zna już takiego władcę, którego nazwała – Jarosław Mądry. Był nim książę kijowski, który po śmierci Włodzimierza Wielkiego w 1018 roku przejął zwierzchnictwo nad Rusią Kijowską. Mimo zwycięskiej wyprawy Bolesława Chrobrego na Kijów udało się Jarosławowi utrzymać władzę i był to dla Rusi czas szybkiego rozwoju i sukcesów militarnych. W 1031 r. zajął on podbite wcześniej przez Polskę Grody Czerwieńskie i pomógł Bezprymowi objąć władzę w Polsce, w 1047 r. wspomógł też Kazimierza I Odnowiciela w walce z powstaniem pogańskim.Za jego rządów rozbudowano wiele grodów ruskich, a w szczególności Kijów. Stolica Rusi stała się metropolią, a w 1037 r. rozpoczęto budowę Katedry Mądrości Bożej (Sofijskiej), gdzie można znaleźć najstarsze w sztuce Rusi mozaiki i freski. W 1051 r. powstał pierwszy na Rusi klasztor Ławra Peczerska w kijowskich jaskiniach nad Dnieprem. Po jego śmierci w 1054 Ruś weszła w okres rozbicia dzielnicowego.

Można więc powiedzieć, że Jarosław zapracował sobie na przydomek Mądry i był tym dla Rusi, czym Bolesław Chrobry dla Polski.

Wciąż żyjemy tą nadzieją, że pojawi się wreszcie i u nas „mąż opatrznościowy”, który zaprowadzi porządek i ład w naszym rozdartym wewnętrznie kraju i skieruje go na właściwe tory. Taką nadzieją był Lech Wałęsa, ale okazało się, że nie dał rady. Zawiodła też Platforma Obywatelska, a jej przywódca Donald Tusk znalazł uznanie w Europie, tylko nie w Polsce.

Ale mamy kolejną nadzieję, tym większą, że nosi ona zaszczytne dla Ukraińców imię Jarosław.

To co czyniła dotąd PO pod sztandarem „Solidarności”, to jest gigantyczne oszustwo. Głosiła, że idzie pod biało-czerwonymi sztandarami, a to jest blef, zasłona dymna dla znacznie innych niecnych czynów i zamierzeń. Oni Polską gardzą, oni chcą być kimś innym, często mówią, że chcą być Europejczykami, jakby byli jacyś Europejczycy, którzy nie mają narodowej przynależności. Polacy są Europejczykami, każdy z nas jest Europejczykiem, bo jest Polakiem – twierdzi nasz polski Jarosław.

To właśnie On w swym wyssanym z mlekiem matki narodowo-katolickim, proroczym widzeniu Polski, potrafił rozszyfrować i odsłonić ten kamuflaż i to właśnie On powiedział, że za tym ruchem i za "szeroką koalicją" tworzoną przeciw PiS stoją siły, które chcą po prostu utrzymać Polskę jak najniżej, po to by służyła innym, by Polacy na innych pracowali, by Polska była swego rodzaju kolonią.

„Nie będziemy kolonią. I niech nikt się nie spodziewa od tej władzy, od władzy PiS, że się na taki status zgodzi” - powiedział prezes PiS, Jarosław Kaczyński, podkreślając, że chciałby, by było to słyszane także w różnych instytucjach, także zagranicznych "które są w Warszawie". „Polska pod naszymi rządami na to się nie zgodzi. Nie zgodzimy się na upokarzanie Polaków. Sami będziemy rozwiązywali polskie sprawy i polskie spory. Potrafimy to zrobić i chcemy to zrobić, ale bez obcej interwencji (...) Niech nikt nie liczy na to, że my się cofniemy: będziemy Polskę zmieniać” - mówił lider PiS.

lekcja historii

To prawda. Nie godzimy się na upokarzanie Polaków. Czekamy na to całe wieki, czekamy od pamiętnego roku 1612, kiedy to udało się Rosjanom przepędzić Polaków z moskiewskiego Kremla, a zrobił to „rosyjski Wałęsa”, Dymitr Pożarski, na czele zbuntowanych mas ludu moskiewskiego, którym nie podobało się, że intruzi z Polski chcą na siłę ich przechrzcić z prawosławnych na rzymskokatolickich. Nie pomogło to, że podrzuciliśmy im aż dwóch Dymitrów Samozwańców, rzekomych synów Iwana Groźnego, których sławna Marynia Mniszchówna, córka wojewody sandomierskiego w słusznej sprawie bycia carową rosyjską traktowała jako dwój duch w jednym ciele. Nie spodobał się im Zygmunt III Waza, nasz kandydat na cara, tenże Zygmunt, którego kolumna zdobi dziś Plac Zamkowy w Warszawie. Solidarnie połączyła się szlachta, mieszczaństwo i chłopi podmoskiewscy w pospolitym ruszenia przeciw Polaczkom. Kreml został oblężony, trzeba więc było stąd uciekać. Zdobywca Moskwy, hetman Stanisław Żółkiewski, zrobił to wcześniej niezadowolony z aspiracji Zygmunta III Wazy, któremu nie wystarczała korona polsko- litewska i parł do tego by odzyskać szwedzką, a teraz też moskiewską. Dobrze, że przynajmniej udało się podbić Smoleńsk i włączyć go w granice Rzeczypospolitej.

Oj, były to czasy, o których słodko czytać i podziwiać siłę oręża, odwagą i mądrość dowódców, Jana Karola Chodkiewicza, Stanisława Żółkiewskiego, którzy uczynili to, co udało się uczynić tylko Napoleonowi Bonaparte – podbili Moskwę.

 

I pomyśleć sobie co by to było, gdyby Władysław, syn Zygmunta III, którego akceptowała strona rosyjska, uzyskał zgodę ojca na objecie tronu carskiego. Ale stało się inaczej, dokonano wyboru Michała Romanowa, dającego początek nowej dynastii, która przetrwała wieki. Obecni „spadkobiercy” tradycji carskiej w Rosji uznali mniej czy bardziej słusznie, by datę wypędzenia Polaków z Kremla w 1612 roku uznać za święto państwowe  - Dzień Jedności Narodowej.

I za to właśnie, że dzisiejsi Rosjanie tak się cieszą z przepędzenia Polaków z Kremla teraz wreszcie wystawimy im rachunek. Pokażemy, że taka gra z ich strony, to nie przelewki.

Zdecydowaliśmy o wzmocnieniu naszej wysuniętej obrony we wschodniej części Sojuszu – powiedział szef NATO, Stoltenberg, na konferencji prasowej po pierwszym dniu obrad ministrów obrony państw natowskich. Dodał, że cztery bataliony, które trafią do krajów bałtyckich i do Polski, będą "mocne" i "wielonarodowe".

Faktyczne bezpieczeństwo Polski uległo zasadniczej zmianie - powiedział w Brukseli szef MON Antoni Macierewicz, komentując decyzję NATO o rozmieszczeniu czterech batalionów w Polsce i krajach bałtyckich.

Co to praktycznie oznacza, ano to, że będziemy mieli coś podobnego, jak radzieckie bazy wojskowe w Legnicy, Świdnicy lub na Pomorzu Zachodnim, tylko że tym razem wielonarodowościowe, z Zachodu i skierowane głównie przeciw Wschodowi, a nie odwrotnie.

Czy należy z tego powodu ogłaszać larum? Oczywiście, że nie. To dobrze, że rząd PiS-owski nie usiłuje wycofać się z tej drogi, zwłaszcza że wszyscy mamy świadomość zagrożeń nie tylko ze strony Putinowskiej Rosji, ale i terrorystów arabskich.

Wiadomo, z początkiem lipca ma się odbyć szczyt NATO w naszej stolicy Warszawie. Jest to skutek zabiegów dyplomatycznych byłego rządu PO, bo miał on pełną świadomość, że w dzisiejszym świecie Polska nie jest w stanie obronić sama swej suwerenności. Po to wstąpiliśmy do NATO, co było powszechnie uznane za sukces i spełnienie naszych marzeń.

W podobnym celu przystąpiliśmy do Unii Europejskiej, by przyśpieszyć rozwój gospodarczy i cywilizacyjny kraju. Nie da się osiągnąć czegoś takiego w pojedynkę, bez skorzystania  na samym początku z pomocy finansowej i gospodarczej.

Lech, Rus, Czech  -  trzej bratanki, ale wiadomo że nie gdzie indziej, tylko do Gniezna przybył w 1000 roku cesarz rzymski Otto III, aby swój diadem cesarski włożyć na skronie Bolesława Chrobrego, czyniąc go równym sobie. Teraz w 1016 lat później znów jesteśmy nominowani przez Zachód Europy wzmocniony jeszcze dodatkowo amerykańskimi posiłkami zza Oceanu do pełnienia zaszczytnej roli przedmurza Europy, chyba że wreszcie przyjdzie nam w sukurs Ukraina, a potem Białoruś. Wtedy wspólnie będziemy bronić naszych granic przed Moskalami. A przewodzić nam będzie nasz Jarosław, być może uznany kiedyś  Mądrym.
Oto spełnia się prawdziwość jego słów o suwerenności Polski, o tym, że nie będziemy niczyją kolonią,  że sami będziemy rozwiązywali  problemy obronności kraju bez pomocy z zewnątrz. Ale nie jest to pierwszy, ani jak sądzę ostatni przyklad dyrdymałów populistycznych prezesa PiS.