Inwokacja po nowemu

Proponuję dziś moim Czytelnikom nową, współczesną wersję słynnej Inwokacji z "Pana Tadeusza".

No cóż, czasy się zmieniają, trzeba więc dokonać pewnych innowacji w niezapomnianych strofach epopei narodowej:

Polsko, ojczyzno wolna, Ty jesteś jak zdrowie,

ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto Cię stracił.

Dziś zalety  Twe widzę codziennie od nowa

i nie zatrze ich Jaruś, ani Częstochowa.

Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy

i widzisz co się dzieje, miast wielkiej odnowy,

Pozwól bym mógł stroskany do Twych świątyń progów,

Przyjść i się pożalić przed Tobą  -  i Bogu!

Żyłem w kraju, gdzie wolność kwitła niezmącona,

gdzie ojczyzna  kroczyła w przyszłość rozmodlona,

gdzie bursztynowy świerzop, gryka ja śnieg biała

wołały bym się cieszył, bo kraj jest jak skała.

Nie zgniotą go wrogowie gdzieś tam z zagranicy,

zawarliśmy sojusze, to się teraz liczy,

nie groźni są sąsiedzi z Wschodu i Zachodu.

Kraj nasz  cieszył się passą  i szliśmy do przodu.

Dziś ta idylla tylko po nocach śni mi się,

w dzień czuję wielką trwogę, gdy myślę o PiS-ie.

Nie znajduję w tych ludziach żadnych słusznych racji,

kiedy burzą podstawy naszej demokracji.

Panno Święta co Jasnej bronisz Częstochowy

spróbuj nasz kraj powrócić do dawnej odnowy,

przerwij żałosny spektakl Jarusia Mądrego,

ratuj Polskę, błagamy, w Imię Syna Twego !

Tak nas powrócisz cudem na ojczyzny łono.

Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną

do kraju, gdzie nie rządzi prywata i chciwość,

 a prawo znaczy prawość , ład i sprawiedliwość!