Co to znaczy się przepoczwarzać ?

Odkąd żyję w państwie Pislamskim nie odważyłem się otworzyć TVP Kurskiego, choć nie jestem rasistą, ale po prostu boję się infekcji Pislamu znacznie bardziej niż Islamu i nie znoszę oglądania gęb, które wywołują u mnie odruch wymiotny. Nie będę wymieniał których, bo szkoda czasu i mogło by to być uznane za próbę kompromitacji demokracji w nowoczesnej  PiS-owskiej wersji, która kiedyś była nazwana demokracją ludową, a dziś demokracją narodową. W rzeczy samej należało by ją nazwać totalitarną, albo  zainfekowaną wirusem, który kiedyś zyska nazwę „pietrzakowski” od znanej kabaretowej chorągiewki, służącej jak nieodrodny wasal wszystkim systemom politycznym w Polsce, zwanej Janem Pietrzakiem.

Ten kabareciarz stara się być po raz kolejny idolem mas, podobnie jak w PRL-u, tak samo w III Rzeczpospolitej, a potem w IV Rzeczpospolitej Kaczyńskiego, a teraz w  Rzeczpospolitej Pislamskiej, bo przecież trzeba być na ołtarzu tam, gdzie są profity. Brawo Janku, kiedyś śpiewałeś, „żeby Polska, żeby Polska, żeby Polska była Polską”, a już wtedy myśleliśmy wszyscy po cichu, żeby była przynajmniej Irlandią. Ale  twój patriotyzm był niczym innym jak nihilizmem, albo  po prostu pragmatycznym podejściem do kasy, bo żyć trzeba i trzeba korzystać z politycznej mamony niezależnie od tego, czyja ona jest, byle była szczodra. Taki patriotyzm wywołuje u mnie dreszcze

Przyrodnicze zjawisko przepoczwarzania jest na tyle znane inteligentnym ludziom, a Jan Pietrzak do nich należy w całej swej okazałości, że trudno nie mieć zastrzeżeń, jeśli istota myśląca, próbuje korzystać z tej przyrodniczej właściwości. Przecież człowiek mimo, że jest produktem naturalnej ewolucji gatunków, to jednak różni się od świata flory i fauny tym , że ma rozum, wielu z nas uważa, że ma duszę, że powinien kierować się zasadami etyki. Wyznawcy religii katolickiej mówią o sumieniu, o miłości bliźniego, o odpuszczaniu grzechów. Mówią też nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.

Chyba się jednak zapędziłem w oczekiwaniach tego, co stanowi ideę człowieczeństwa, od tego czego można by oczekiwać od kabareciarzy pokroju Jana Pietrzaka. Ten człowiek czuje się Mesjaszem, ma manię prześladowczą, ustawiczne pretensje do ograniczania jego wolności. Gdyby nie te ograniczania, twierdzi Jan Pietrzak, to byłby w stanie spowodować, że dzisiejsza Polska byłaby rajem: 

"Wolność słowa nie polega na tym, że można mówić, co się chce, tylko na tym, że jest do kogo mówić. Problem zaś polega na tym, że ja jestem ograniczany, zajmują się tym ludzie, których umownie nazywam świniami" - mówi w rozmowie z Magdaleną Rigamonti satyryk Jan Pietrzak. 

A może panie Janku chodzi o to, że kurczy się asortyment ludzi, którzy chcą pana słuchać. Jeśli dzisiaj w państwie Pislamskim, pan jako gorliwy wyznawca smoleńskiej hipotezy zamachowej,  ma nadal pretensje do tego, że „świnie” ograniczają panu możliwość śpiewania swoich songów, to może zmieni pan oborę. 

Ja zaś cieszę się wolnością, bo mam (póki co) nieograniczoną swobodę w używaniu nośnika stop, na pilocie telewizyjnym i dzięki temu w telewizji oglądam tylko programy sportowe. Nie oglądam, nawet gdyby była taka możliwość satyryka Jana Pietrzaka, bo po prostu on sam stał się dla mnie uosobieniem kpiny z poważnego artysty - kabareciarza.

Ale zdaję sobie sprawę z tego, że są nadal tacy, dla których jest idolem. Wciąż przecież są widzowie, u których punkt widzenia zależy od punktu siedzenia – w danej chwili.