Jeśli w głowach szumi las?

szkolne hale sportowe spełniają dużą rolę

Ponieważ jestem z zawodu nauczycielem moje zainteresowanie sprawami edukacji narodowej, jak to się szumnie nazywa od czasów Kołłątaja, nie zagasło. Ale prawdę powiedziawszy ostatnim ministrem oświaty, który budził moje zainteresowanie i emocje był Roman Giertych . Po nim nastąpiła próżna. Od czasu do czasu dawała o sobie znać Pani Minister Hall, ale to głównie w kręgach stricte oświatowych Zdawało mi się, że w nowym rządzie Donalda Tuska po ostatnich wyborach nie ma w ogóle ministra edukacji. Wprawdzie mówiono, ze ktoś pełni tą funkcję, ale zainteresowanie moje tak samo jak mediów tym resortem było żadne. I byłoby tak dalej, gdyby nie przypadek, który spowodował lawinowe zainteresowanie środków przekazu osobą Pani Minister. Okazuje się, że jest taka Minister i nazywa się  Krystyna Szumilas. Właśnie na portalu „interia pl” dojrzałem jej fotkę i przeczytałem o kuriozalnej wypowiedzi Pani Minister na temat Amber Gold:

Mój 26-letni dziś siostrzeniec był pierwszym rocznikiem, który uczył się w nowo powołanym gimnazjum. I on nie zainwestował w Amber Gold. Swoje oszczędności ulokowali tam ci, którzy są w większości ze starej szkoły. Gdyby byli lepiej wyedukowani ekonomicznie, nie uwierzyliby w cuda - powiedziała minister edukacji w Częstochowie.

I dalej komentarz portalu „interia”:

Wypowiedź minister spotkała się z wieloma negatywnymi komentarzami. - To jest wypowiedź, która przejdzie do kanonu polskich kuriozalnych wypowiedzi politycznych. Na takiej samej zasadzie Włodzimierz Cimoszewicz powiedział, że powodzianie stracili, bo mogli wcześniej pomyśleć, żeby się ubezpieczać - to kolejny przykład takich kuriozalnych wypowiedzi. Co to znaczy? Że gdyby Michał Tusk chodził do gimnazjum, to by nie pracował w OLT Express? - pytał w wywiadzie dla wprost.pl Adam Hofman z PiS.

Słyszałem o tym, że nasz niezmordowany były premier byłego rządu PiS, Jarosław Kaczyński, wygłosił swoje expose, tak jak gdyby był urzędującym premierem, w którym powiedział co by zrobił, gdyby wyborcy zażyczyli sobie jego powrotu do władzy. Otóż Pan Prezes uznał, że w pierwszej kolejności  zlikwidowałby gimnazja.

Poczułem ogromną sympatię do Prezesa, bo sam byłem od samego początku przeciwnikiem rozwalania byłych podstawówek, a także wszelkich innych zmian, które nosiły miano wielkiej reformy oświatowej. Osobiście uważam, że system edukacji nie da się poprawić drogą rewolucyjną, że trzeba go reformować powolnymi krokami, najlepiej koncentrując się na naprawie tego, co funkcjonuje źle, nie przynosi pożądanych efektów. Dawny system szkolny nie był wcale zły, a miał tę zaletę, że był przejrzysty, zrozumiały dla społeczności lokalnych i dostosowany do potrzeb rozwijającej się gospodarki.

Rozwalenie funkcjonującego dotąd od lat systemu szkolnego miedzy innymi poprzez tworzenie drugiego szczebla  - gimnazjum, uważałem za błąd, mając na uwadze  zwłaszcza szkolnictwo wiejskie. Koszty związane z tą reformą, to pieniądze, które można było wykorzystać na unowocześnienie szkół, ich dostosowanie do standardów europejskich.. W tej chwili odczuwalny staje się coraz wyraźniej brak szkół zawodowych, przygotowujących w szybkim trybie wykwalifikowane kadry dla przemysłu, rzemiosła,  handlu i usług. Szkoły te robiły to najszybciej i najlepiej. Pozwoliłyby one w znacznej mierze zapewnić młodzieży dorastającej miejsca pracy, a tym samym ograniczyć liczbę młodych ludzi bezrobotnych.

Ale wiadomo, co się stało, to się nie odstanie. Pomysł likwidacji gimnazjów, to rzecz tak absurdalna, że nie potrzeba kuriozalnych argumentów, wytaczanych jak działa armatnie pozbawione prochu, przez Panią Minister. Jasnym jest, że są gimnazja, które poprzez odpowiednio prowadzoną edukację ekonomiczną mogą zapobiec ryzyku związanemu z lokowaniem oszczędności w tzw. parabankach, a są też takie, które z różnych powodów tego nie osiągną. Taki sam efekt przyniosłaby edukacja ekonomiczna w dawnym systemie szkolnym pod warunkiem dokonania odpowiednich zmian programowych. Wcale do tego nie są konieczne gimnazja.

Pozostawmy więc egzotyczne pomysły Pani Minister do zabawy internautów, przyjmując za sensowną jedną przesłankę  -  nie pozwólmy po raz kolejny burzyć znowu systemu szkolnego, który powoli się przyjął i znajduje w wielu środowiskach aprobatę. Trzeba w tym systemie znaleźć furtki ułatwiające rozwijanie kształcenia w zależności od lokalnych potrzeb, czyli trzeba system ulepszać, doskonalić, reformować w samym sobie, a nie rozwalać po to, by tworzyć znów coś nowego. Mam nadzieję, że wielu doświadczonych nauczycieli podzieli mój pogląd. Ku chwale ojczyzny, jak mówiono w dawnym Wojsku Polskim.