Jesień nastraja poetycznie

O urokach jesieni napisano już tak wiele, że trudno wymyślić coś nowego. Letnia przyroda, starzejąc się nabiera takich barw, że buszujące w niej promienie słońca czynią z naszych lasów, łąk i pól najcudowniejsze kobierce. Pozostaje nam tylko oniemieć z zachwytu, a następnie łapać szybko za długopis i zamienić w słowa pierwsze impulsy oczarowania.

Niekoniecznie trzeba być poetą i pisać wiersze, wystarczy że się nim jest nawet w krótkim momencie, już sama wrażliwość na piękno tego, co nas otacza i wzrusza jest poezją.

O takim rozumieniu poezji, o jej potrzebie i znaczeniu w życiu człowieka, chcemy po raz kolejny porozmawiać z młodzieżą na „jesiennych spotkaniach z poezją”.

To już za kilka dni, w najbliższy piątek, w głuszyckim Centrum Kultury, w Sali Widowiskowej o godzinie 17.00, odbędzie się to spotkanie. Jest ono otwarte dla wszystkich, ale liczymy przede wszystkim na młodzież.

Naszymi gośćmi będą jak co roku Romana Więczaszek z Brzegu nad Odrą i Marek Juszczak z Knurowa, znani już nam wywodzący się z Głuszycy autorzy tomików wierszy, piszący je z potrzeby serca i fantazji od wielu, wielu lat.

Rozmowę o poezji umilać nam będzie laureat tegorocznego konkursu „Z gitarą na stoku” Janusz Pawłowski oraz grupa muzyczna The Greek IRISH Team.

Zapraszamy wszystkich zainteresowanych poezją czytaną i śpiewaną, dobrą muzyką i rozmową z naszymi gośćmi. A dla zachęty  -  parę wierszy z ich dorobku twórczego.

Na  początek Romany Więczaszek dwa wiersze poezji współczesnej z tomiku „Krąg”:

Jesienią

kiedy patrzę jesienią na drzewo

to mi żal

muru nagrzanego dla mnie

i dla kota

kolorów żywych

od rana do nocy

na kwiatach z pudrem

świetlistych od rosy

żal sandałów lekkich

gubionych na trawie pod stopami

żal bo już chłodno

więc przytul mnie drzewo

liśćmi kolorów

Zgoda na jesień

przygarnęłam w końcu jesień

wpuściłam do ogródka

teraz rządzi kolorowo

biega za wiatrem

między choinkami

budzi zaspanego kota

żeby gonił liście

dzisiaj kłóciła się ze słońcem

o godziny nadliczbowe

musiałam dziękować

za drzewa wystrojone

za promienie

co usiadły na mych włosach

i za liście lecące

do życia nowego

A teraz  poezja tradycyjna Marka Juszczaka, z tomiku „Wytrwałość pamięci”:

 jeszcze tam kiedyś wrócę

którąś jesienią w listopadzie

gdy buki liście gubią

gdy mgła na stawach się kładzie

jeszcze tam kiedyś wrócę

choćby ostatni raz

zobaczyć taką jesień

jakiej nie zatarł czas

zobaczyć że nic się nie zmienia

że wiatr świerkami kołysze

że wciąż te same wspomnienia

przez senną się snują Głuszycę

zobaczyć i westchnąć tylko

że czas, że liście, że jesień

że życie małą chwilką,

a jednak żyć chce się…

Gorąco zapraszam na relaksujące „jesienne spotkania z poezją” – do zobaczenia !

Fot. Marzeny M.  z ogródka domowego.