Idziemy na Stożka

Sokołowsko z widokiem na Stożka

na wysoką górę

  Stożek, to geometryczna bryła w kształcie trójkąta o szerokiej podstawie i wysokich bokach. Jeślibyśmy szukali regularnego  stożka w przyrodzie, to najprościej dostrzec go w wyglądzie niektórych gór. Ten stożek, o którym chcę dziś napisać, to wzór nieomal klasyczny, a nawet do potęgi drugiej, bo jest to oddzielony ze wszystkich stron od innych gór, odrębny masyw dwóch stożków  - Wielkiego (841 m. npm) i Małego (750 m. npm). Stanowią one łącznik pomiędzy Pasmem Lesistej, a zasadniczą częścią Gór Suchych z Bukowcem (886 m. npm.) i Waligórą (936 m. npm.) na czele, ale oddzielony od zachodu przełęczą rzeki Ścinawki i drogi przez Unisław Śląski do Mieroszowa, zaś z drugiej strony od wschodu, enklawą Sokołowska. To właśnie Masyw Stożków i Bukowca zasłania Sokołowsko od świata, przyczyniając się w dużej mierze do występowania w tym dawnym uzdrowisku korzystnego mikroklimatu.

Z Wałbrzycha możemy tu przyjechać drogą do Mieroszowa przez dzielnicę Gaj, a dalej przez Unisław Śląski. Jadąc właśnie tą drogą naszą uwagę po lewej stronie skupia wyniosła stożkowata góra pokryta gęsto lasem świerkowo-bukowym. Aż się prosi by się zatrzymać i spróbować wspiąć na wierzchołek Stożka Wielkiego. Widać z dołu, że jego szczyt jest z lekka przetrzebiony, a więc można liczyć na dobrą widoczność otaczających nas gór. Stożek Mały  jest w głębi, bardziej na południe, bezpośrednio zamykający kotlinkę Sokołowska. To właśnie stąd najlepiej wybrać się na wycieczkę pieszą żółtym szlakiem, mijając po drodze Stożek Mały i docierając na szczyt Stożka Wielkiego. Podejście nie należy do łatwych, ale w rewanżu otrzymujemy znakomity widok na całą panoramę tej części Sudetów: Pasmo Lesistej z rozciągającym się u jego stóp Unisławiem Śląskim, Góry Wałbrzyskie z Chełmcem i Borową, Góry Suche z Waligórą, a w dole  -  bajeczne Sokołowsko. Na Stożku gmina Mieroszów postawiła niewielką konstrukcję widokową, co znacznie ułatwia obserwację otoczenia.

Trudno przecenić walory widokowe Stożka Wielkiego. Dotyczy to także kilku innych miejsc w tej części Sudetów, a więc i Rogowca, i Waligóry, i Szpiczaka. Z każdego z nich widok jest inny, ale jedna rzecz pozostaje constans  -  są to widoki oszałamiające, bo mamy wokół nas niezmierzone piękno przyrody górskiej, zmieniające się w zależności od pór roku, od stopnia widoczności, od naszego samopoczucia. Warto wybrać się w najbliższe góry. Nie jest to wysiłek zbyt męczący, a to co zobaczymy, to pozostanie w naszej wyobraźni. I to jest najwartościowsza nagroda za nasze poświęcenie.