Blog to miejsce do podzielenia się na piśmie z innymi internautami moimi fascynacjami. Dotyczą one głównie regionu wałbrzyskiego, w którym przeżyłem już ponad pół wieku Będę o nim pisał, dzieląc się z Czytelnikami moimi refleksjami z przeczytanych książek i osobistych doświadczeń związanymi z poznawaniem jego historii i piękna krajobrazów.

wtorek, 31 stycznia 2012


Miasto budzi się…!




Ta refleksyjna piosenka Pawła Kukiza , którą mogłem ongiś usłyszeć co rusz w radiu „zet” budziła we mnie i budzi nadal sentymentalny stosunek do utopionej w górach Głuszycy. Moje codzienne, wczesnoranne spacery z pieskiem po bliskim Osiedlu Mieszkaniowym pozwalają  obserwować budzące się do życia miasteczko. To są często spacery pełne olśniewających wrażeń, gdy ranne słońce odsłoni panoramę otaczających miasteczko gór i kokieteryjnie muskając śnieżnobiałe wierzchołki drzew, przebłyskuje tu i ówdzie złocistymi promieniami.
Myślę sobie, kocham to miasto, ma swój czar. Wiem, są setki, tysiące piękniejszych miast, ale umiem się cieszyć tym co mam. Tutaj zakorzeniłem się na stałe, a w miarę upływu czasu, dostrzegam coraz to nowe uroki. Zwłaszcza na Osiedlu, skąd roztacza się znakomity widok na otaczające nas krajobrazy.
Lubię spacery główną ulicą Grunwaldzką, która ożyła parę miesięcy temu, gdy uruchomiono w centrum nowobudowany market „Biedronki”. To tak jakby po katastrofie bankructw fabryk włókienniczych w mieście wróciło tu nowe życie.
W święta pojawiły się w centrum iluminacje świetlne, przystrojono choinki niektóre domy. Wieczorne spacery były szczególnie sympatyczne. Dostrzegł to i utrwalił na kliszach mój znakomity kolega, fotograf, Robert Janusz. Cóż, święta minęły, ale niesamowite obrazki uchwycone okiem kamery możemy podziwiać nadal.
Zapraszam więc, oglądajcie i podziwiajcie, a dla jeszcze lepszego nastroju przytaczam słowa piosenki Pawła Kukiza, „Miasto budzi się”. Uwierzmy, że się obudzi!


Poranek taki cichy,
dzień powoli wstaje
moje miasto budzi się
słońce purpurą już okryło czarne dachy
w złoto zaraz zmieni je

Idę, ulica pusta,
sławię co nad nami
za tę cisze za ten świt
że jesteś obok mnie, że nie poddałaś się
za tę chwilę, która jest


Patrzę na moje miasto
Kocham je
Ty jeszcze śnij i wyśnij dla nas sen

Ref.:
Miasto budzi się
Z naszymi marzeniami
Szumem ulic woła mnie
Miasto budzi się
Nie jesteśmy sami
Daj nam dzisiaj dobry dzień, dobry dzień

Wieczorem gdy już cicho
Zamykamy oczy
W ciemną noc obejmę Cię
A potem tak jak zawsze
Ja przed słońcem wstanę,
by powitać nowy dzień


Patrzę na moje miasto
Kocham je
Ty jeszcze śnij i wyśnij dla nas sen


Ref.:
Miasto budzi się
Z naszymi marzeniami
Szumem ulic woła mnie
Miasto budzi się
Nie jesteśmy sami
Daj nam dzisiaj dobry dzień, dobry dzień

Fot. Robert Janusz.

3 komentarze:

  1. Wedle zdjęć, miasteczko wydaje się być pięknym i zadbanym miejscem. Wiem, że otoczenie gór i lasów dodaje atrakcyjności temu miejscu, toteż zazdroszczę widoków, których tu na równinach brak. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Z tym zadbaniem, to może jeszcze nie jest tak różowo, ale bezpośrednie otoczenie gór i lasów czyni cuda, dlatego najmilej jest latem, gdy kwitną krzewy i drzewa, no i zimą, gdy śnieg przykrywa wszystkie nieczystości i zaniedbane posesje. Ale z roku na rok jest lepiej i to jest optymistyczne.

    OdpowiedzUsuń
  3. W istocie.Piękna jest malutka Głuszyca nocą i o poranku mrocznym jeszcze.Przyzwyczajony do wielkomiejskiego szumu szczególnie to odbieram.Tu czas się nie zatrzymał,inaczej tylko płynie.I jest to piękne.Zdjęcia niezwykłe i sycą oczy ulotnym pięknem.Z przyjemnością zerkałem.Brawo! P.

    OdpowiedzUsuń