Dekalog współczesnego polityka

Swego czasu sformułowałem wierszem współczesny świecki dekalog polityka. Byłem przekonany, że zastosowanie się bezwzględne tym przykazaniom gwarantuje sukces wyborczy. Czy miałem rację?  Oceńcie sami. Właśnie jesteśmy po wyborach. Sursum corda !

Dziejową rolę by odegrać dzisiaj

trzeba:

po pierwsze  -  powołać rzecznika,

po drugie  -  gremium doradców – lektorów,

by z profesją ośmieszać interlokutorów.

Duch pluralizmu ponieważ jest w cenie

trzeba:

po trzecie  -  utworzyć partię lub stowarzyszenie,

po czwarte  -  program, nie można inaczej,

najlepiej w obronie świata pracy.

Kiedy już mamy program masowy, to zakładamy organ prasowy,

po piąte  -  by niczego nie narzucać z góry

formujemy poziome struktury.

Jeżeli mamy formację gotową,

po szóste  -  zwołujemy konferencję prasową

(tu pamiętajmy, to zrobi wrażenie,

wywiad z Olejnik w TVN-ie,

totalną krytykę prowadzimy rządu,

który nie sprostał konstruktywnym prądom),

po siódme  -  wywiady w TV, dla radia i prasy,

po ósme  -  wsparcie protestów robotniczej klasy.

Tam na czele pochodów idziemy z hasłami,

wołamy głośno: Polsko! Obudź się, chodź z nami!

po dziewiąte  -  niech z oczu nam nigdy nie znika

zdobycie łask hierarchów i Ojca Rydzyka,

po dziesiąte  -  banery,  tabloidy, spoty

co rusz jakaś sensacja, w mediach „siódme poty”.

Niczym wilcza watacha wygłodniałej sfory,

Ruszamy z impetem   -  na wybory !