Boże Narodzenie za pasem.Warto tej tak dla nas ważnej tradycji poświęcić chwile czasu. Dziś parę słów o tajemniczym miasteczku - Betlejem.
Co roku w Wigilię Bożego Narodzenia odbywają się w Betlejem uroczystości
związane z urodzinami Jezusa Chrystusa. Najpierw w przylegającym do
Bazyliki Narodzenia kościele św. Katarzyny odprawiane są Bożonarodzeniowe nieszpory, o północy zaś
Pasterka. Bicie dzwonów transmitowane przez stacje radiowe obwieszcza całemu
światu radosną nowinę: tu właśnie urodził się Zbawiciel, tego świata
Odkupiciel!
Na wiele godzin przed północą
świątynia wypełnia się wiernymi, którzy przybywają tu z różnych stron świata. O
godzinie 23.00 patriarcha łaciński odczytuje proroctwo o przyjściu na świat
Mesjasza w kilku językach, w tym również polskim. Pieśnią „Chwała na wysokości
Bogu” rozpoczyna się Pasterka. Po jej zakończeniu patriarcha schodzi do Groty z
figurką Dzieciątka i składa ją na srebrnej gwieździe - w miejscu narodzenia Jezusa. Diakon czyta
ewangelię według św. Łukasza i zatrzymuje się na słowach: „owinęła Go w
pieluszki i położyła w żłobie”. Przez całą pozostałą noc i w pierwszy dzień
świąt odprawiane są w grocie msze św.
Obok Groty Narodzenia, znajdują
się inne groty: św. Józefa, w której ukazał się św. Jozefowi anioł nakazując mu
ucieczkę do Egiptu, a także grota poświęcona pomordowanym przez siepaczy Heroda
niewinnym Dzieciątkom Betlejemskim, a dalej grota św. Hieronima, który spędził
w niej ostatnie lata swego życia i został pochowany.
Co więc wiemy o słynnym Betlejem – mieście ? O jakiej
grocie jest tu mowa, skoro powszechnie wiadomo, że Jezus narodził się w stajence betlejemskiej poza miastem,
a pierwszymi którzy oddali mu cześć byli pasterze pilnujący nieopodal swoje
stada ?
Betlejem, zwane judzkim, położone jest w odległości ok. 8 km. od Jerozolimy na wysokość 770 m. npm. w sąsiedztwie Pustyni Judzkiej.
Jest to stara, prehistoryczna miejscowość, której nazwę możemy tłumaczyć z
hebrajskiego – Dom Chleba,
nawiązując w ten sposób do tamtejszych upraw pszenicy i jęczmienia. W historii
Izraela Betlejem zajmuje miejsce honorowe i w Biblii wzmiankowane jest parę
razy. Tu urodził się Dawid, a na okolicznych pastwiskach wypasał trzody swego
ojca Jessego. W tym mieście prorok Samuel namaścił Dawida na króla. Z biegiem
lat miasto ufortyfikowane stało się twierdzą. Betlejem zawsze jednak
pozostawało w cieniu pobliskiej stolicy państwa - Jerozolimy, aczkolwiek ma chlubny przydomek „miasta Dawidowego”.
Największą sławę przyniósł
Betlejem fakt narodzenia się w nim Mesjasza, Jezusa Chrystusa. Wówczas to było małe miasteczko liczące ok. 2
tys. mieszkańców zajmujących się głównie uprawą roli, pasterstwem i rzemiosłem.
Betlejem nabiera blasku z chwilą,
gdy opisy ewangelistów o narodzeniu Jezusa zyskują rozgłos, czyli poczynając od
końca I w. n.e. Szczególną czcią zaczęto otaczać jaskinię, gdzie według
miejscowej tradycji narodził się Mesjasz.
Decydującym był moment przyjazdu
do Palestyny w 324 roku św. Heleny, matki cesarza Konstantyna Wielkiego. Za jej
sprawą wybudowano w Betlejem nad Grotą Betlejemską piecionawową bazylikę, a
sanktuarium to zaczęło przyciągać rzesze pielgrzymów z różnych stron świata. W 384 roku zamieszkał w sąsiedztwie
Groty Narodzenia doktor Kościoła, św.
Hieronim, zajmujący się przekładem Pisma Św. na ludową, łacińską wersję –
Wulgatę.
Świątynia przechodziła różne
koleje losu. Podczas niszczycielskiego najazdu Persów w 624 roku ocalała tylko
dlatego, że na jej frontonie widniała mozaika przedstawiająca pokłon Trzech
Mędrców, ubranych w stroje perskie. Wkrótce potem Palestyną zawładnęli
muzułmanie. Świątynia została anektowana i zamknięta na trzy spusty. Po raz
pierwszy od trzech wieków nie można było obchodzić w bazylice uroczystości
Narodzenia Pańskiego. Kolejny władca Palestyny, kalif Omar, południową apsydę
zwróconą w kierunku Mekki zarezerwował dla mahometan, a pozostała część
bazyliki otworzył znów dla chrześcijan.
Pod koniec XI wieku władzę w
Palestynie przejęli Turcy Seldżuccy, ekstremiści islamscy Wprawdzie w 1099 roku
Betlejem udało się oswobodzić przez Krzyżowców, ale nie trwało to długo. Palestyna przeszła ponownie w ręce
Mahometan. Betlejem znacznie podupadło. W 1516 roku, gdy przeszło w ręce Turków
Osmańskich, liczyło zaledwie 100 mieszkańców. Bazylika została opuszczona i
zrujnowana. Była ogniem zapalnym ustawicznych konfliktów pomiędzy katolikami, a
zwolennikami obrządku wschodniego. W miarę upływu lat Betlejem z trudem
odzyskiwało swą dawniejszą świetność.
Bazylikę udało się z trudem restaurować.
Opieką nad Sanktuarium Narodzenia
Pańskiego dzielą się obecnie trzy
wyznania: rzymskokatolickie, prawosławne greckie i ormiańskie. Świątynia
jest dokładnie wymierzona i podzielona pomiędzy spadkobierców. Katolicy
opiekują się schodami do Groty Narodzenia oraz miejscem gdzie według tradycji
znajdował się żłób, natomiast sama grota należy do prawosławnych Greków.
Ustalony jest też kompromisowy kalendarz uroczystości w Bazylice dla
poszczególnych grup wyznaniowych. Ta trójpodzielność Sanktuarium ma jedną
zaletę – dzięki temu gromadzi ono znacznie szersze spektrum pielgrzymów niż
można było się tego spodziewać wcześniej.
No dobrze, ale skąd się wzięła stajenka betlejemska, tak popularna u
nas w wielu krajach chrześcijańskiej Europy ? O tym właśnie w
kolejnym poście - zapraszam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz