Wiara w cuda - c.d. n.

cudotwórcy

Wpadły mi w ręce dwa wierszyki satyryczne. Co jeden, to lepszy i rzekomo obydwa autorstwa Wojciecha Młynarskiego. Okazało się jednak, że tylko ten pierwszy p.t. „Liczę na cud” jest faktycznie jego autorstwa, zaś w drugim, jak to bywa w internecie,  ktoś podszył się pod nazwisko znakomitego Wojciecha. Zrobił to jednak z dużym talentem i chyba rozwinął nadzieję Wojciecha Młynarskiego, by spełnił się cud nad urną, tak jak ongiś nad Wisłą, bo ojczyzna jest w takiej potrzebie.

Liczę na cud

Nienormalni i normalni,
skołowany polski ludu,
Rodacy nieobliczalni,
żyjący w krainie cudów.

Nowa czeka nas atrakcja,
którą tak bym zdefiniował,
szykuje się demokracja
policyjno-wyznaniowa.

Na nowego Prezydenta,
co podkreślam w tym wierszyku,
będzie wpływać Trójca Święta
ustami swych urzędników.

I nareszcie, piękna sprawa
w skali makro, w skali mikro,
można będzie z mocy prawa
zapuszkować za in vitro,

A kto spyta - Co jest grane?
Nie pasuje do winietki,
się odwiedzi go nad ranem
i założy bransoletki.

Więc rozsądek zdrowy wyzwól,
byś nie musiał się przekonać,
jak z pomocą populizmu
robi z ciebie się balona.

By uniknąć tego losu
i by nie mieć gigant kaca,
wyjdź więc z domu i zagłosuj,
to jest niezbyt ciężka praca.

Frekwencję uaktualnij,
zmień jej procent i oblicze.
Jesteśmy nieobliczalni
i ogromnie na to liczę.

Wojciech Młynarski

Warszawa,  15 maja 2015

Drugi z wierszy przypisywany Wojciechowi Młynarskiemu:

  

Nie jestem juz żaden smarkacz,
Łeb mam pokryty siwizną.
Nie zagłosuję na Dudę
Bo zbyt cię kocham Ojczyzno!
Skąd wiem, że wybór niedobry?
Nie wierzę w zmianę oblicza
Nie chce powrotu Ziobry,
I teczek Macierewicza.
Na Dudę nie oddam głosu!
Pamiętam, Jarka premierem,
I kpiny z demokracji
I koalicję z Lepperem.
Nie chcę mieć znów premiera
Co straszy Ruskiem i Żydem
Co ciągle dzieli Polaków
I może zaszczuć jak Blidę.
Za kłamstwa i pomówienia,
Prawdę, mgłą sztuczną okrytą
Za skłócanie rodaków
Za IV Rzeczpospolitą.
Za "Tusk ma krew na rękach",
A memu Bratu Chwała!
Za wrzaski nad trumnami
I nogę generała!
Za propagandę, która nie łączy, ale dzieli.
Za żądania pomników z kieszeni obywateli!
Za marsze z pochodniami,
Jazdę "po trupach do celu",
Za negowanie wyborów
I PROFANACJĘ WAWELU!!!!
Dziś w duszy mej zakamarkach
Odkrywam decyzji sedno:
Nie chcę powrotu PiS-u,
Bo nie jest mi wszystko jedno!

O powszechnej wśród Polaków wierze w cuda pisałem z początkiem maja w moim poście „Na Święto Biało-Czerwonej”. Jeśli nie możemy liczyć na rozsądek, to cóż nam innego pozostało – wiara w naszą nieobliczalność. Jesteśmy przecież narodem wierzących i to jak się okazuje w zdecydowanej większości w tę samą religię. Tylko, że prawie połowa z nas wierzy, że spełni się cud i wygra Andrzej Duda, a druga połowa, że Bronisław Komorowski.  

Tak czy owak cud się spełni. Jesteśmy nieobliczalni. I to się liczy !




Fot. Stasys