Niedziela z wierszem

Głuszyca - nic tylko opisywać wierszem

Niedziela ma to do siebie, że pobudza do refleksji i  retrospekcji. Od czasu do czasu mi się to zdarza. Dlaczego właśnie dziś - to przypadek. Wpadł mi do ręki tomik wierszy „Rekonesans”, niejakiego Grzegorza M., wydawałoby się znanego mi entuzjasty sztuki pisania, choć czy znanego do końca nie jestem tego pewien, ale z nazwiska i z tego, że to mój pierworodny na pewno. Tomik wierszy wydany przez Powiatową Bibliotekę  Publiczną „Pod Atlantami” w Wałbrzychu w 2001 roku otwierającym nowe tysiąclecie jest rzeczą zupełnie unikalną, bo wydaną w ilości 100 numerowanych egzemplarzy do użytku wewnętrznego. Na pewno jest dostępny w tej Bibliotece.

Było to tak dawno, że można było o tym zapomnieć i tak się rzeczywiście stało. Ale stało się też to, że przeglądając dziś po latach pięknie wydany zeszyt, znalazłem w nim wiele, jak mi się wydaje dobrych wierszy.

Zdecydowałem się podzielić tym z Czytelnikami mojego blogu. Na początek proponuję coś autobiograficznego:

Symulacja Bio-Graficzna

klasyczny przypadek abnegata

nieco omszały w dotyku

w obcowaniu chropowaty

by nie powiększać drętwoty

uwielbia się wymykać

logice i neurologom

cóż to za obyczaje

destylacja osobowości

w retorcie ?!

matka – Królowa Śniegu

ojciec NN, dla bardzo wścibskich

powiedzmy Alfred, w pół drogi

miedzy Noblem a Hitchockiem

w wolnych chwilach

oddaje się penetracjom mózgu

posiada rzadką zdolność

spowalniania procesów myślowych

do prędkości niezbędnych

dla właściwego odczytania

 natury archetypu

oraz jego udziału

w tworzeniu sensów…

To imię Alfred bardzo mnie wzruszyło, bo jestem ostatnio pod wrażeniem kabaretu „Ucho Prezesa” z popisową rolą Adriana.

A teraz coś ze sfery realistyczno- duchowej:

Zwiastowanie

„Anioł zwiastował Pannie Maryi”…

Późna jesień, rok 1999

europa środkowowschodnia

kraj zamieszkały w większości

przez romantycznych kmiotków

bory dolnośląskie

wioska na skraju boru

chałupa jedna z wielu, łóżko

godzina pierwsza w nocy

może trochę później

dwudziestopięcioletnia sprzedawczyni

z maleńkiego sklepiku w sąsiedniej wiosce

matka dwojga dzieci

z mężem pijakiem w separacji

usposobienie przaśne i takaż

powierzchowność, zajebisty

temperament, wykształcenie

żadne

czyta „Grę w klasy”

boski Julio

ładuje się przez okno do izby mówiąc:

zostaw już tę nudną klasykę, dziecko,

i chodź tutaj…


Jeśli to był boski Julio, to ona miała na imię niwewątpliwie Romea.  Mój rodzony Szekspir to zamienił dla niepoznaki

Dla odmiany coś z wielkiego świata:

W Piatigorsku

Jewdotia do Aleksieja: ciekawam

kto też umarł znowu?

Aleksiej do sufitu: unikam pogrzebów,

bolą mnie tylko te kwazary…

Wokulski do guwernantki: może Borys

byłaby już na niego pora…

Guwernantka do gości: tego roku

bakłażany szczególnie wyborne…

Jewdotia do guwernantki (szeptem):

prosiłam go, żeby przestał sikać do wazy…

Wokulski (uroczyście): …a prażuchy, mniam, mniam

Jewdotio Wasilewna – palce lizać !

                                                            

A teraz coś z tajemniczego świata politycznej agentury:

Czarna teczka

Zatłuszczoną gazetę

zwróciłem firmie Ruch

ojciec po przejściu na emeryturę

myślał o pracy kioskarza

zapach środków piorących, świeża prasa

i tytoń

niedługo potem został

burmistrzem

w Sudetach Środkowych jest dużo

podobnych do siebie miasteczek

zamieszkałych przez podobne do siebie

wspólnoty parafialne

ojciec zamiast łażenia po górach

zaproponował obejrzenie wnętrza góry

ojciec przypomina trochę redaktora Wołoszańskiego

obaj starają się zatuszować

swą fascynację hitleryzmem

i obu im to marnie wychodzi

No i na koniec króciutkie resume:

Obywatel RP

Przystanek

Głuszyca Przedmieście

zgoda

ale gdzie miasto

może zburzyli Niemcy

nie ma

zjeździłem cały kraj

który teraz się nazywa

Rzeczpospolita Przedmieście

Niedzielne pozdrowienia z Przedmieścia dla wszystkich moich Czytelników !