Urok zimy

Nie wszyscy lubimy zimę. Żałujemy że pełne zieleni i kwiatów ogrody i łąki pokrywa śnieżna powłoka, że wokół jest biało od śniegu, na dworze chłód, w domu najważniejszym się staje ogrzewanie mieszkania. Martwią nas pogarszające się warunki drogowe, denerwuje to, że trzeba bez przerwy się ubierać  i rozbierać, a jeszcze bardziej przedłużająca się zima, kiedy nie możemy doczekać się wiosny.

Ale zima ma swoje dobre strony. Wielu z nas w tym roku z utęsknieniem czekało na pierwszy  śnieg, bo zima się opóźniła, a więc trzeba było dłużej czekać na „zimowe szaleństwo”. Każda godzina spędzona na nartach, czy to zjazdowych, czy biegowych, to największa przyjemność.

A dzieciaki na sankach, łyżwach lub nartach czują się jak w niebie.

Swego czasu znalazłem się na Cyprze, gorącej wyspie na Morzu Śródziemnym. Tam zima znana jest z telewizji. To było w połowie listopada. Chodziliśmy codziennie na plażę, gdzie można było się opalać i nieco ochłodzić w wodzie. Od wczesnego rana do późnego wieczoru prażyło słońce, ani chmurki na niebie. I tak prawie przez cały rok, jak mówili opiekunowie turnusu. Dobrze, że w pokojach hotelowych była klimatyzacja., bo inaczej trudno byłoby spać w nocy.

Tam są zaledwie dwa, trzy miesiące (grudzień, styczeń , luty), kiedy spada temperatura do kilku stopni, ale nadal powyżej zera i w hotelach robi się luźniej od gości. Pozostałe miesiące – to lato. Cypryjczycy nie potrzebują zimowej odzieży. Opady deszczu, to dla nich uśmiech losu. W ogrodach przydomowych, w parkach, na skwerach ustawicznie działają urządzenia zraszające. Dzięki temu hotele, budynki publiczne, domy mieszkalne toną w zieleni i kwiatach. Ale Cypryjczycy zazdroszczą nam, że mamy tak urozmaiconą pogodę, aż cztery pory roku. A nam jest smutno i źle, gdy niebo w dzień zasnuwa się chmurami.

Pamiętam dziwne wrażenie, gdy samolot w drodze powrotnej wpadł nagle nad Warszawą w czarną dziurę by za chwilę wylądować na lotnisku. Wydawało się, że nagle zlecieliśmy z jasnego nieba pod ziemię. Było ciemno, ponuro, mglisto, po prostu koniec listopada. Ten przeskok z przestrzeni pełnej  złocistości słońca  do naszej szarej zachmurzonej rzeczywistości był trudny do zniesienia. Ale… trwało to niezbyt długo. Jesteśmy przecież od kołyski przyzwyczajeni do kaprysów aury. I jeśli zastanowimy się dłużej, to musimy przyznać, że jest w tym jakiś sens. W każdej z naszych pór roku możemy znaleźć wiele pozytywów. A jak piękną potrafi być zima?

Ma ona swoich gorących wielbicieli. Wielu z nich potrafi to znakomicie pokazać na fotografii. W tym roku może się to okazać szczególnie cenne, bo jak dotąd na naszej ziemi wałbrzyskiej śnieg jest rzadkim gościem. Całe szczęście, że go nie brakuje przy schronisku „Andrzejówka”. Pozwoli to na organizację kolejnej edycji wciąż jeszcze atrakcyjnego na Dolnym Śląsku Biegu Gwarków. Stanie to się w niedzielę 8 lutego na trasach biegowych pod Waligórą. Setki ludzi, i tych biegających na nartach i ich kibiców przeżyją w tym dniu niezapomniane chwile. Bo czas spędzony zimą na świeżym powietrzu, to najlepszy eliksir leczniczy.

Zachęcam wszystkich miłośników sportów zimowych i spacerów tam właśnie – pod „Andrzejówkę”. Czekają na Was przez całą zimę trasy biegowe, wyciągi narciarskie i fascynujące, zimowe krajobrazy górskie.

Fot. Ania Błaszczyk