Czarujący klimat kawiarenki - o "Ciekawej" w Jedlinie-Zdroju jak najciekawiej !

smakowita kawa aż sie prosi ...

Trudno jest coś napisać, by nie było zwyczajne i wyrastało ponad sztampowy język codziennej publicystyki. A przecież jestem pod wrażeniem i wiem, że to nie było wydarzenie zwyczajne. Nie chcę pisać, że byłem olśniony, że poczułem jakbym znalazł się w innym świecie. Ten świat, to odwiecznie konstruowany przez człowieka miraż tego, co nas czeka w zaświatach, zwany potocznie rajem, bardziej patetycznie – edenem. Tam świeci  zawsze słońce, człowiek czuje się syty, wypoczęty, szczęśliwy,  wszystko co nas otacza jest piękne i pachnie ambrozją, a wokół  pobrzmiewa łagodna, kojąca ucho muzyka.

Tego wszystkiego doświadczyłem w piątkowy wieczór (26 czerwca) w jedlińskiej kawiarni „Ciekawa” ,  nazwanej przez właścicieli „Klubogalerią” (Plac Zdrojowy 4), w której serwowane są herbaty z całego świata, kawy z różnymi dodatkami, pyszne desery: gofry, szarlotki z lodami, puchary lodowe, a także dania obiadowe. Ale w Klubie dostępne jest także Wi-Fi, kącik czytelniczy, galeria rzeźb i obrazów. 

Jednym słowem mamy w Jedlinie-Zdroju coś na kształt krakowskiej „Jamy Michalikowej”. Nie będę ukrywał, że to porównanie wydaje mi się szczególnie sympatyczne.

Od niedawna w „Klubogalerii” mają miejsce „spotkania z kulturą”. Gdybym nadal szukał pierwowzorów, to nasuwa się tu analogia do sławnych obiadów czwartkowych za czasów króla Stanisława Poniatowskiego, choć jedlińskie „przyjęcia” mają miejsce wieczorem i nie mogą dorównywać monarszym ucztom ze względów całkiem zrozumiałych. Jedlina, to nie Warszawa, a właściciele kawiarni są na dorobku, rozwijają dopiero skrzydła. Ale pomysłów im nie brakuje. Bardzo bliska jest sfera duchowa tych spotkań, bo są poświęcone lokalnym twórcom kultury.

Byłoby nie od rzeczy wykoncypować  teraz uczony wywód na temat wagi i znaczenia tego rodzaju przedsięwzięć dla rozwoju kultury na szczeblu gminnym, a nawet i szerzej, ale myślę że moich Czytelników nie muszę co do tego przekonywać.

Przechodzę więc do meritum, czyli do konkretnego wydarzenia, w którym miałem przyjemność uczestniczyć.

A było to wspomniane na wstępie spotkanie literackie z niejakim Krzysztofem Polaczenko, znakomicie zapowiadającym się twórcą kultury z pobliskiej Świdnicy. To młody człowiek o trzech bliskich sobie artystycznych zainteresowaniach – pisarz, malarz i kompozytor. Do Jedliny przywiózł ze sobą kilkanaście płócien, które ozdobiły ściany kawiarni i stworzyły w niej wyjątkowy nastrój, ale głównym tematem spotkania była jego nowo wydana książka p.t. „Wanna”, emocjonująca opowieść o miłości, rodzinie, śmierci i tajemnicy, która jest w stanie zniszczyć wszystko. Sugestywne motto Emily Dicksona do tej książki: „Nie, umrzeć nie są w stanie Ci, którzy są Kochani – Miłość to Nieśmiertelność – albo sama Wieczność”, mówi samo w sobie o idei przewodniej tej książki.

W iście czarującym klimacie kawiarenki, zwłaszcza że zachodzące słońce uśmiechało się przez okna wyjątkowo przyjaźnie, a w salce emanowało ciepło gustownego wystroju wnętrza, kolorowych obrazów i swobody, którą wytworzyła aranżer spotkania, p. Kasia, już od samego początku, traktując wszystkich gości jako równych sobie współuczestników tego wydarzenia, upłynął czas bardzo szybko.

Na koniec wszyscy goście zostali zaproszeni na lampkę wina i poczęstunek, a z najważniejszym gościem, pisarzem i artystą ze Świdnicy można było porozmawiać osobiście i nabyć jego książkę.

Piszę o tym w moim blogu z cichą nadzieją, że uda mi się zachęcić  moich Czytelników do uczestnictwa w kolejnych spotkaniach z kulturą w kawiarni „Ciekawa” w Jedlinie-Zdroju. Trudno sobie wyobrazić bardziej pożyteczny sposób spędzenia wolnego czasu. A do „Ciekawej” warto też się wybrać przy każdej innej okazji, bo przy kawie można tu przejrzeć prasę i ciekawostki w podręcznej biblioteczce, pooglądać antyczne mebelki i obrazy, pogaworzyć z gospodarzami, bo to są ludzie nietuzinkowi, a dbają o renomę lokalu nie tylko ze względów merkantylnych, ale z prawdziwej troski o kulturę .

Do zobaczenia w „Ciekawej”