A można było uniknąć upałów

Juszczakowie - Marzena i Marek na pełnym morzu

Różne są pomysły na lato. Na ogół wiążą się one z wyborem w ciepłych krajach atrakcyjnych miejsc nad wodą lub w górach. Rzadko się zdarza, by w lipcu zdecydować się na kraje skandynawskie, nie mówiąc o Islandii lub Grenlandii. Żeby wybrać się na Biegun Północny i w dodatku podróżować tam na rowerze, to trzeba być nie lada jakim obieżyświatem, a zarazem człowiekiem o silnej woli i charakterze.

Czymś takim warto się zainteresować zwłaszcza gdy rowerowym trampem po fińskiej Laponii i norweskiej Arktyce jest znany nam z jesiennych spotkań z poezją w naszym głuszyckim CK, autor trzech tomików wierszy, związany mocno z Głuszycą - swoim miejscem urodzenia, dzieciństwa i młodości, a obecnie emerytowany sztygar kopalni węgla „Szczygłowice” w Knurowie - Marek Juszczak.

Co go pchnęło do tak ryzykownego przedsięwzięcia trudno powiedzieć. Wiem, że miał w tym wydatny udział jego bliski kolega, także górnik z Knurowa, Dominik, z którym co wakacje podróżują na rowerze po Polsce i Europie już od paru lat.

To się wydaje proste. Wystarczy dobry rower i duży plecak, trochę oszczędności i samozaparcia. Przed wakacjami trzeba trochę pojeździć na rowerze by odbudować kondycję, a z początkiem lipca frajda, albo nad Morze Czarne i Adriatyk, albo na Bornholm na Bałtyku, a w końcu jeszcze dalej na północ do Rovaniemi, tam skąd wywodzi się Św. Mikołaj, a potem na Biegun Północny do Nordkapp, centrum Arktyki, a w końcu do bliskiego Polakom Narviku.

O każdym z tych etapów podróży można wiele mrożących krew w żyłach informacji przeczytać w internecie.

Z Rovaniemi Marek napisał do mnie na kartce pocztowej: Jesteśmy w wiosce Św. Mikołaja, tu przekraczamy Koło Arktyczne. Teraz wszystko co najgorsze jest przed nami.

Za parę dni parę dni otrzymuję kartkę z Nordkapp: Gorące pozdrowienia z makabrycznie wietrznego i zimnego Nordkapp, 3000 tysiące kilometrów od Polski. Wszystko zamarza razem z rowerami. Przed nam Narvik.

Z Narviku Marek pisze, że zachwyca się fiordami, jest lodowato, ale słonecznie. Na myśl o Polsce robi mu się cieplej na sercu.

Mimo zimna i niewygód, być może momentów załamania i nostalgii za ciepłym kątem w Knurowie, jestem pewien że Marka nie trzeba było po powrocie pocieszać, iż w ten sposób uniknął tegorocznych, lipcowych upałów. Rowerowa przejażdżka po Biegunie Północnym pozostanie na zawsze w pamięci, nie da się jej wymazać lub zastąpić, nie da przesłonić innymi wyprawami. To był wyczyn, który przynosi dumę i satysfakcję osobistą, ważniejszą niż medialne słowa podziwu i uznania, choć głośno o tym wyczynie w lokalnych środkach przekazu na Górnym Śląsku.

Dlaczego o tym piszę w blogu? Niezależnie od tego, że Marek jest moim serdecznym przyjacielem i należą mu się słowa podziwu, to chcę przy tej okazji poinformować, że już wkrótce będziemy mogli o tym wszystkim z nim porozmawiać.

W poniedziałek 23 września w głuszyckim Centrum Kultury o godz. 17-tej na „jesiennych spotkaniach z poezją” gościć będziemy jak co roku naszych rodzimych piewców przyrody Romanę Więczaszek z Brzegu nad Odrą i Marka Juszczaka z Knurowa. Będzie więc okazja by posłuchać ich wierszy, a także porozmawiać na wszystkie interesujące tematy, będzie też można posłuchać dobrej muzyki i śpiewu Więcej o spotkaniu napiszę w moim blogu, ukażą się też plakaty i informacje w mediach.