Wiara w cuda

W świątecznym transie piaskowych bab i kraszanek dla odprężenia i ochłody  proponuję  maleńką refleksję patriotyczną. Wiem, że nie przynosi ona nic optymistycznego, ale przypomnieć warto, zwłaszcza że  nasza polityka  nie wróży nic dobrego.

Wiara w cuda

Mimo wszystko Wesołych Świąt !

Leciał orzeł biały

miał skrzydła jak żagle

patrzę, że szybuje

jakby był w imadle.

Chciał lecieć w obłoki,

rwał się gdzieś w przestworza,

zapomniał, że przecież

to jest polski orzeł.

Nie ma mowy o tym,

by uciekł gdzieś w pole,

bo nie dość, że ptakiem

jest Polski symbolem

A Polska jest przecież

spełnieniem wolności,

a więc chcesz, czy nie chcesz

tutaj gniazdo mościsz,

Pamiętaj o orle

mój bliźni Polaku

opuść smętny Londyn,

zamień je na Kraków

Nie ciesz się w Dublinie

że jesteś Polakiem,

bo Twe gniazdo wiedzie

dawnych Piastów szlakiem

Jego spadkobiercy

w Krakowie, Warszawie

czują się jak orły,

choć są tylko pawiem.

Nie pomną, że kiedyś

pisano już o tym,

by Polska nie była

pawiem w Europie.

Jedyna nadzieja,

ożywa wśród ludu,

że Polska wciąż była

i jest krajem cudów

Nim się obejrzymy,

co się tu wyprawia ?

Miast wypuścić orła,

wypuścimy pawia !