Inwokacja na cześć Pani Premier

Kwiatek dla Beaty

Złe sygnały docierają do Polaków interesujących się polityką. Okazuje się, że wakacyjny czas urlopowy nie ma tu żadnego znaczenia, życie polityczne wrze jak w garncu. Najwybitniejsi politycy nie odpoczywają w ogóle. Nawet w Jastarni lub Juracie jeśli w ogóle znajdą chwilę, by się tam zaszyć przed elektoratem, to i tak nie spuszczają z pola widzenia tego wszystkiego, co się dzieje na politycznej scenie.

No i zanosi się na to, że się będzie dziać.. Dochodzą słuchy, że pomimo klęsk żywiołowych i potężnych strat spowodowanych przez burze i huragany, tuż po wakacjach może nas czekać polityczne trzęsienie ziemi. Wielki Jarosław ma dość stabilizacji, która wiąże się z zastojem i spowolnieniem „dobrej zmiany”. Coraz bardziej dochodzi do wniosku, że musi się za to wszystko zabrać sam. Nawet najwierniejsi „popychacze” w rządzie zawodzą w momentach nie cierpiących zwłoki. Sytuacja przypomina rozdrobnienie dzielnicowe, a dla kraju demokracji ludowej jakim ma być IV RP potrzebny jest jeden pan i władca, tow. I Sekretarz, czyli nowy tow. Wiesław.  Wiadomo, że mamy takiego samowładcę jednoczącego naród wobec najszczytniejszych ideałów, który z niejasnych przyczyn chroni się przed odpowiedzialnością za plecami innych. A sprawa jest prosta jak drut. On to może zarządzić w każdej chwili. Którejś kolejnej nocy jego giermkowie ogłoszą go Panem i Władcą i przeniosą w lektyce z Nowogrodzkiej na Aleje Ujazdowskie.

Tylko że będzie smutno i źle. Miliony Polaków, prawdziwych patriotów i katolików związało się uczuciowo z Panią Premier. Tak zawsze jej dobrze z oczu patrzy, tyle serca i sił oddaje sprawie odbudowy Polski z ruin i zgliszcz pozostawionych przez byłą ekipę rządową PO. A ponadto tak jak do pracy była zawsze skora do modlitwy, znajdowała oparcie duchowe u Ojców Purpuratów. I teraz co? Prezesura w jakiejkolwiek spółce skarbu państwa, to nie to samo. Pieniądze może i większe, ale splendory.

Oj, łza się w oku kręci i wzruszenie ogarnia na samą myśl, że tak się może zdarzyć.

Poruszony do głębi napisałem tekst inwokacji na cześć Pani Premier z nadzieją, że potrafi on ostudzić gorączkę i skruszyć postanowienie odesłania Jej na boczne tory:

Bez Szydło - życie by nam zbrzydło !

Tobie grają wszystkie instrumenty,

Ciebie Bóg anielską wiarą natchnął,

każdy czyn Twój z natury jest święty,

boś Ty z kruszców szlachetnych -  Beato,

Twa sylwetka zaprasza do tańca,

błyszczysz w oczach jak złota monstrancja !

Widzę Cię w koronie jak królową,

zjawiasz się na jawie i w snach znikąd

i powiewasz biało-czerwoną,

wszędzie jesteś w kwiatach i świecznikach …

Ty przychodzisz śmiejąc się i kwitnąc,

boś przez okno wyrzuciła błękitną!

Nawet ślepcy widzą Cię nocami,

głusi słyszą, chorzy wznoszą głowy,

 kiedy jeździsz limuzynami,

i zachęcasz naród do odnowy.

To praktyka wręcz niespotykana,

co noc z Tobą w sejmie -  „nocna zmiana”.

Każdą ranę palec Twój zabliźni,

wszelka krzywda będzie rozwikłana,

z mocną wiarą lgną do Ciebie bliźni,

lejąc gorzkie łzy  na twych kolanach.

Bo wiadomo, że Ty jesteś wieszczka,

Raj zrobiłaś w wiejskiej gminie Brzeszczach.

Odtąd Brzeszcze z tego w Polsce słynie,

oto gmina, co nie jest w ruinie,

ale teraz Kanada nas czeka,

 w każdej gminie będzie:  Eureka !

Precz odejdzie jakakolwiek troska

Polską rządzi  - złotodajna boroszka,

Dla narodu – prawie Matka Boska.

Ktoś powiedział, że słyszał z Jej ust:

Z nowym rokiem wszystkim –  1000+

Jeśli ktokolwiek kiedykolwiek miał jakieś wątpliwości i zastrzeżenia to myślę, że ostatnim wersem tej strofy postarałem się je rozwiać. Słowo się rzekło – kobyłka u płota !

Za Szydło zgodnym sznurem – stajemy murem !

P.S. Bardzo proszę pamiętać, że ten tekst super-patriotyczny napisałem w rocznicę niezapomnianego wydarzenia - Cudu nad Wisłą - z  sierpnia 1920 r.