Marka rekonesans w Bieszczady

Motto:
Czy obchodzi ciebie gasnące światło
może znasz śpiew bieszczadzkich gór
płynące wody tętniących strumieni
obmywają wysiłek życia
słodko szeleszczą listki płatki ziół
potem pszczół
wsparta na kiju staruszka dłoń
wspomnieniami podpiera się
roznosząc pyłek życia rodzinnych stron
a ptak
w najcichszym oddechu powietrza
unosi jego radość
ponad
wielobarwność roześmianych kwiatów
na naprężonych łodyżkach
wznoszących dziecięce główki
wielotwarz nieba
z pokorą się pochyla
w szum pulsujący
gdy kończy się czyjś czas


(16.08.2018.  Danuta Capliez-Delcroix Bylińska)


Z początkiem lipca tuż przed wyprawą rowerową w Bieszczady knurowski tramp, a zarazem poeta, ex-sztygar kopalni Szczygłowice, ale także głuszycki patriota, Marek Juszczak, napisał do mnie w poczcie mailowej:

Wczorajszy wieczór spędziłem na pakowaniu sakw i oglądaniu meczu. Byłem jeszcze u mechanika z rowerem i kończę pakowanie. Mam nadzieję, że pogoda w Bieszczadach będzie lepsza niż do tej pory. Obawiam się trochę rozzuchwalonych wilków i niedźwiedzi, bo jak czytam na portalu o Bieszczadach, to sobie podchodzą do ludzi i ludzkich siedzib...No ale miejmy nadzieję, że mnie ominą szerokim łukiem. Jeśli będę miał możliwość to się odezwę, ale będę musiał oszczędzać baterię w telefonie. PIERWSZY KROK w BIESZCZADACH to będzie Komańcza. Mam wstępnie zgodę Przełożonej Sióstr Nazaretanek, że będę mógł się tam zatrzymać 3-4 dni...być może ich wstawiennictwo pomoże mi w dalszej podróży....no ale dość żartów. Chcę trochę pochodzić po górach...oraz iść śladami Stasiuka, Stachury i Harasymowicza. Zahaczę również o Słowację.

No i stało się to, co było do przewidzenia. Udało się, bo ani wilki, ani niedźwiedzie nie zrobiły Markowi krzywdy, Znany nam z moich licznych postów blogowych, a myślę że dla wielu Czytelników także osobiście, Marek Juszczak, którego mamy okazję gościć dość często w głuszyckim Centrum Kultury, w szkołach i przy innych okazjach, miłośnik pięknego języka, tudzież jazdy na rowerze i tym razem nie zawiódł. Przez cały miesiąc odizolował się od świata, zdając się na własne siły, jeśli chodzi o podróżowanie i na niezbędne minimum pomocy ze strony życzliwych mieszkańców polskich i słowackich Bieszczadów, zdołał więc osiągnąć cel swej podróży i wrócić szczęśliwie do Knurowa.

Oddaję głos ponownie Markowi, który po zakończeniu eskapady napisał do mnie, co następuje:

Była to w większości moja samotna wyprawa w miejsca gdzie nie było czasami prądu, zasięgu internetu i komórek...dosłownie dzicz...Pogoda płatała figle, od upałów po potężne burze. Spotkałem wielu ciekawych ludzi, znanych z seriali Discovery...Przystanek Bieszczady, jechałem śladami Stasiuka, Harasymowicza Stachury, Przybosia, Andy Warchola.

Wyciszyłem się mieszkając tydzień w Klasztorze w Komańczy...takie moje sacrum. Pracowałem ciężko z wypalaczami węgla drzewnego w Maniowie i nabierałem sił w Polańczyku nad Soliną. Wędrowałem z plecakiem po połoninach i na szczyty gór...na TARNICĘ. Wyprawa inna niż do tej pory...nie gonił mnie czas…

Oto skromne zapiski z kolejnej wyprawy rowerowej Marka, tym razem prawie że krajowej, nie licząc małego wypadu na słowacką stronę Bieszczadów. Jestem pewien, że Marek ma do opowiedzenia wiele interesujących szczegółów i że spotkały go jak zawsze frapujące przygody, ale to wszystko wraz z kolekcją znakomitych fotografii pozostawił na spotkanie, jakie zorganizujemy wkrótce w naszym CK, kiedy odwiedzi znów nasze miasto.

Mój post wzbogaciłem refleksyjną miniaturką Danuty, której wiersze mamy okazję  poznać w internetowym facebooku. Myślę, że poecie Markowi sprawi to dodatkową satysfakcję.

Nie ukrywam, że traktuję mój dzisiejszy post jako zapowiedź kolejnego wieczoru z Markiem, co może stanowić dobrą zachętę do takiego sposobu wykorzystania wakacji. Nowych  adeptów podróżowania rowerem po Polsce wciąż przybywa, zaś  nasze miasto Głuszyca staje się coraz bardziej ważnym miejscem popularyzacji jazdy na rowerze, nie tylko w celach sportowych.