Idą święta

Najwyższy czas pomyśleć o świętach. W tym roku świętujemy znacznie dłużej, bo Wigilię mamy 24 grudnia w środę. Potem są dwa dni świąt Bożego Narodzenia, a dalej wolna sobota i niedziela, a osoby bardziej zaradne i zapobiegliwe  mogą sobie zrobić przerwę świąteczną aż do Nowego Roku. A więc jest  nad czym pomedytować jak ten szczególnie długi i uroczysty świąteczny weekend spędzić mile i pożytecznie. 
 

Przed świętami wielu polityków będzie wzywać Polaków do zgody, abyśmy razem przy stole wigilijnym w te święta podali sobie ręce i wybaczyli wszelkie animozje i żale. Być może jest to dobry sposób na stworzenie pogodnej nastrojowej atmosfery  Bożego Narodzenia jako  świąt rodzinnych i radosnych. Przecież czcimy w ten sposób cud narodzenia się Dzieciątka Jezus w stajence betlejemskiej, a więc fundament naszej wiary. Niestety, tuż przed świętami po raz kolejny  13 grudnia w Warszawie na wezwanie prezesa PiS wyszły na ulice tysiące niezadowolonych. Ta demonstracja potwierdziła głębokie  podziały polityczne w społeczeństwie, a więc także w kręgu wielu rodzin i  byłoby to jeszcze do zniesienia, gdyby nie towarzyszący demonstracji gniew, pogarda i wrogość, oskarżenia rządzących o najgorsze bezeceństwa i zapowiedź krwawego odwetu. Co gorsze, czyni to partia, która mieni się być obrońcą wiary katolickiej, czyni to z poparciem i aplauzem wielu hierarchów kościoła katolickiego. A już za parę dni duchowni z ambon będą mówić o miłości bliźniego, o tym by nie robić drugiemu, co tobie nie miłe, a zaś wierni jak nakręcone zegarki powtarzać będą  w słowach modlitwy: i odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy.

Uderzająca jest ta obłuda i zakłamanie, w których obracamy się od lat. Wyłażą one jak szydło z worka zarówno w partyjnych spotach reklamowych  PO, SLD, jak i rzekomo katolickiej partii PiS, a co najbardziej dziwne – w postawach i słowach polityków, a także wielu hierarchów i księży. Zastanawiam się nieraz nad tym, dlaczego ten opłatek komunii św.  nie stanie im w gardle, przecież ma on oznaczać oczyszczenie się z grzechów, w tym najcięższego grzechu -  nienawiści i pogardy dla drugiego człowieka. Spodziewam się, że do stołu Bożego przystąpi i ten, co oskarżył publicznie rządzących o zbrodnię smoleńską, a teraz zarzuca im sfałszowanie wyborów, zanim jakikolwiek sąd wydał orzeczenie w tej sprawie, jak i ten, co wzywa publicznie do wystrzelania rządzących i popierających ich dziennikarzy, albo ten co przygotował arsenał środków wybuchowych, by tego czynu dokonać. To są wzorce ideowe partii, za którą  zwartym murem stoi znaczna część naszej społeczności, a najwyżsi dostojnicy z jasnogórskiej ambony  wraz z  mediami uznanymi za katolickie to wszystko afirmują.

Gdyby się okazało. że się mylę, a ze świątecznych ambon popłynęły uczciwe i szczere wezwania o porozumienie i zgodę, byłby to największy cud, jaki mógłby się zdarzyć z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia.

Ponieważ do świąt coraz bliżej, myślę że warto odstawić politykę do lamusa. Jest tyle ciekawszych i milszych tematów do przemyślenia niż nasza polska bezsensowna  wojna na górze. A poza tym jest wiele do zrobienia, aby święta były świętami. I od razu otwiera się cała litania przedświątecznych obowiązków  - porządki w domu, choinka, prezenty pod choinkę, zakupy, gotowanie, pieczenie, życzenia świąteczne, zaproszenia na wspólną wigilię. To wszystko dla spełnienia tej materialnej strony tradycji. Dla osób wierzących  ważną jest strona duchowa, to wszystko co pozwoli godnie uczcić Boże Narodzenie, jedno z największych świąt kościelnych.

A w ogóle, po co się tak zamartwiać tym, co może się stać jutro lub pojutrze. Przecież Majowie przewidzieli, że nastąpi krach słoneczny i to już 21 grudnia, a brak słońca, to koniec życia na ziemi. Warto się zastanowić, czy nie zrobić Wigilii już w  sobotę 20 grudnia. Uszka mamy zamrożone  i pierogi z kapustą, zrobi się barszczyk, ugotuje groch z kapustą i grzybkami, może być bez karpia. Łatwiej będzie przeżywać koniec świata z pełnym żołądkiem.

A na wszelki wypadek strójmy choinkę, jak każe tradycja. Opłatek już mamy w pogotowiu, by się nim podzielić z życzeniami szczęścia i miłości jeśli nie na tym, to na tamtym świecie. 

Nie, nie traktuję poważnie żadnych proroctw. Ufam, że przeżyjemy te święta jak co roku godnie i w spokoju.

Puszczam właśnie o świcie rankiem moje ulubione radio „złote przeboje”, a tu słyszę rozrzewniające tony kolędy: „Podnieść rękę, Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą…”

Radujmy się. Idą święta !