W tym roku świętyjemy 100-lecie Niepodległości ?

Czy wszyscy świętujemy? Oto jest pytanie!

Najlepiej wyjechałbym gdzieś na Karaiby. Postarałbym się by w tym roku być z dala od mediów polskojęzycznych. Mam tę przewagę nad młodymi Polakami, że nie znam angielskiego. Dzięki temu nawet gdybym gdziekolwiek na wyspach szczęśliwych natknął na CNN i tak nie odbierałbym „radosnych” sygnałów o tym,  jak moi znakomici Rodacy  obchodzą setna rocznicę odzyskania niepodległości.

Na podróżowanie po świecie jestem już za stary. Na uroczyste świętowanie w kontakcie z moimi krajowymi mediami też. Doświadczyłem to już niejednokrotnie  na własnej skórze jak daleko odbiegają obchody takich świąt pokazywane w mediach od rzeczywistości, jak obrazki i komentarze w mediach rządowych różnią się od tych, które możemy zobaczyć i usłyszeć w mediach komercyjnych. Wszędobylscy dziennikarze TVN lub Polsatu są głównie tam, gdzie dzieje się coś w stylu amerykańskich horrorów. Bohaterami newsów stają się krzykacze, którzy atakują wulgarnymi okrzykami policję i wyzywają od najgorszych władze państwowe. Gwiazdorami TVP są skompromitowani do reszty politycy partii rządzącej, których dewizą naczelną jest, by jak najboleśniej opluć i zbezcześcić opozycję nie bacząc na sensowność i   wiarygodność swej wypowiedzi. Warszawa Jarosława Kaczyńskiego już od wielu lat po tragedii smoleńskiej udowadnia, że wszelkie idee niepodległościowe, demokratyczne i katolickie, to czysta kpina. TVP Kurskiego stała się tubą propagandową rządzącej partii tak samo, jak było z mediami przez wszystkie lata PRL-u

To właśnie PiS-owskiej „dobrej zmianie” mogę zawdzięczać to, że otrząsnąłem się z magii symbolu Św. Krzyża jako uosobienia wiary, która głosi miłość do bliźnich i gotowość przebaczenia win. „Miłuj bliźniego swego jak siebie samego” powtarzamy jak mantrę w kościelnych modlitwach. „I odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy”, to słowa codziennej modlitwy wiernych chrześcijan. Spójrzmy na to co się dzieje w polityce uprawianej przez partię, która utożsamia się z prawdami wiary głoszonymi przez kościół katolicki.

Jeżeli niepodległość ma polegać na tym, że szafuje się Świętym Krzyżem tylko i wyłącznie w celach politycznych, angażując do tego świadomie i perfidnie ludzi wierzących, a jeszcze dalej wykorzystując w celu zdobycia i umocnienia władzy tak tragiczne zdarzenie, jak katastrofa lotnicza z samolotem wypełnionym czołowymi politykami na czele z prezydentem i dowództwem wojskowym państwa, to ja jestem pierwszym przeciwko takiej Niepodległości.

Jeżeli. Wolność  ma polegać na tym, ze Wielki Polityk namaszczony przez  hierarchię kościelną,  spod znaku chrześcijańskiego radia Maryja, potrafi zarzucić najwyższym osobom w państwie, że są sprawcami zamachu smoleńskiego, nie mając na to żadnych dowodów, to ja jestem przeciw takiej Wolności.

A tymczasem jestem skazany na to, by z tymi politykami święcić 11 listopada. Na szczęście mieszkam w Głuszycy i mogę uczestniczyć w obchodach Święta Niepodległości w moim mieście.  Najprawdopodobniej tak jak dotąd będziemy w CK śpiewać pieśni patriotyczne i recytować wiersze o miłości ojczyzny. Bo taka jest prawda o milionach Polaków z małych miasteczek i wsi, że sprawę miłości ojczyzny i prawd wiary traktują znacznie poważniej niż rządzący tym krajem. Dla obecnych elit władzy hasło „Bóg, honor i Ojczyzna” jest środkiem do ujarzmienia społeczeństwa i utrzymania władzy, a nie faktycznym celem.

Tutaj na dole my będziemy śpiewać „Boże coś Polskę przez tak liczne wieki otaczał tarczą potęgi i chwały…” I cieszyć się będziemy, że żyjemy w pokoju i zgodzie.  Zaś w stolicy elity rządowe na paradnych trybunach będą grzmieć przez megafony, że Polska podniosła się z kolan, jesteśmy silni, zwarci  i gotowi, stanowimy jedność, a w tym samym czasie rozwydrzone falangi bojówkarzy będą szukać zwady z innymi grupami manifestantów, zaś liczne tłumy opozycji poniosą transparenty z napisem: Boże, ratuj Polskę! Rzeczywiście, potrzeba Polsce ratunku  -  przed głupotą rządzących.

U nas na dole dzieje się dużo dobrego, miasto nie umarło mimo agonii przemysłu włókienniczego, nie toczy się u nas „wojna polityczna”, wręcz odwrotnie – kroczymy drogą porozumienia i zgody.

A ja chcę obchodzić setną rocznicę odzyskania niepodległości pełen wiary w pomyślność mojego miasta i gminy Głuszyca, ale też z nadzieją, że to samo będzie miało miejsce w całym kraju!

Niestety, nadzieja jest matką wątpiących !