Łomnicki Wit Stwosz

(Za Konstantym Ildefonsem Gałczyńskim):

Gdy go matka rodziła

zimowego wieczora,

nie wiedziała, ze synek

będzie w drzewie się porał…

Synku, weź dłuto w dłonie,

uczyń sławnym Ustronie !

Usiadł Jerzy na przyzbie,

przyjrzał się ojcowiźnie,

góry wokół do nieba,

z tego nie będzie chleba,

jął  dłubać w drzewie nożem

i odkrył „iskrę bożą”.

Matko, rylec mi podasz,

ja teraz rzeźbię obraz …

Rzeźbi w lipie wytrwale,

stał się sztuki wasalem,

piękne świątki, figurki,

pnie zamienia w laurki,

ozdobił ogród cały,

 w domu ściany, powały,

altankę pod kasztanem.

 Teraz Jerzy jest panem.

Znawcy sztuki go znają,

co roku odwiedzają,

gdzieś  za morzem już słynie,

tylko nie w swojej gminie…

Tutaj czas wolno płynie,

ale w jedno lud wierzy

dzięki takim jak Jerzy

Polska nie zaginie !

                          

Jerzy Marszał   -  głuszycki rzeźbiarz, amator. Od urodzenia związany z rodzinnym domem we wsi Łomnica – Ustronie. Długoletni pracownik Zakładów Przemysłu Włókienniczego „Piast” w Głuszycy. Rzeźbi w drewnie od dzieciństwa, ale znaczący rozkwit jego twórczości miał miejsce w latach 90-tych po przejściu na emeryturę. Dom, w którym mieszka, w znacznej części drewniany, budzi podziw zabytkową architekturą i zdobieniami  drewnianych płaskorzeźb umieszczonych nad oknami I piętra  na zewnątrz budynku. Ale największe zainteresowanie budzi „pracownia rzeźbiarska” w ogrodzie „pod chmurką”, a jeszcze dokładniej pod rozłożystym kasztanem, nad rwącym potokiem górskim, który już niejednokrotnie dał się artyście we znaki.

To wszystko w otoczeniu bujnej przyrody, wystających skał, wznoszących się wysoko gór i lasów, tworzy urzekający klimat scalenia człowieka z naturą. Jeśli dodamy do tego tu i ówdzie rozsiane jakby od niechcenia drewniane posążki i wydłubane w pniach, zatroskane, zamyślone twarze, a wreszcie wymurowaną z kamienia altankę, pełną różnego rodzaju drewnianych rzeźb i ozdób, to można szczerze powiedzieć, że jest to miejsce warte ujrzenia i bliższego poznania. Właśnie o takim miejscu i podobnych ludziach wielkich duchem myślała Olga Tokarczuk malując swój tajemniczy obraz nazwany przez nią Pietno. To niezwykła, wyjątkowa w swej naturalności i powabie atrakcja turystyczna gminy Głuszyca.